Historia rasy: dog kanaryjski (pies kanaryjski, perro de presa canario, dogo canario) pochodzi z Wysp Kanaryjskich, Teneryfy i Gran Canaria. Rasa powstała w wyniku skrzyżowania miejscowych psów “majorero” i innych molosów, przywiezionych na wyspy. Tak powstała grupa psów w typie “dogo”, psów średniej wielkości, o umaszczeniu pręgowanej lub płowej, z białymi znaczeniami, mocnej budowy, aktywnym i żywym charakteren. W ciągu XVI i XVII stuleć liczebność przedstawicieli tej rasy znacznie wzrosła, również z tego czasu pochodzą liczne wzmianki pisemne,np. w Cedularios del Cabildo (roczniki miejskie), w których zaznaczona użytkowe jakości tych psów, wykorzystywanych do stróżowania i pilnowania stad bydła.

Kraj pochodzenia: Wyspy Kanaryjskie.

Wygląd ogólny: dog kanaryjski to pies średniej wielkości, harmonijnie zbudowany, o prostokątnej głowie, z czarną maską. Średni typ budowy: długość ciała jest większa od wysokości w kłębie. U suk ta cecha jest bardziej wyraźna, tułów jest dłuższy.

Wysokość i masa: wysokość w kłębie: pies - 60-65 cm, suka - 56-61 cm. Masa: pies – 49-59 kg, suka – 37.5-50 kg. W przypadku bardzo typowych przedstawicieli rasy dopuszczalna jest tolerancja 1 cm od maksimum w dół lub w górę.

Szata: włos krótki, szorstki, równy,  bez podszerstka, nieco twarda w dotyku. Krótka i delikatna na uszu, dłuższa na klębie i tylnej stronie ud.

Umaszczenie: pręgowane w różnych odcieniach, od ciemnego i ciepłego po jasno szare i rude. W różnych odcieniach umaszczenie może zmieniać się od żółto-brązowego do żółto-czerwonego, płowe w różnych odcieniach. Mogą występować białe znaczenia na klatce piersiowej, podgardlu, przednich łapach i palcach tylnych łap, ale pożądane jak najmniejsze. Maska zawsze czarna, nie powinna sięgać powyżej oczu.

Głowa: masywna, krótka, mocna, pokryta grubą skórą, kształt niemal sześcienny, tylko lekko wydłużony. Proporcja czaszka-kufa - 60-40%. Szerokość czaszki stanowi ⅗ od całej długości głowy.

Uszy: średniej wielkości, rozstawione daleko od siebie, o krótkiej i delikatnej sierści, swobodnie zwisają po bokach głowy, w kształcie płatka róży, przylegają do głowy. Osadzone nieco powyżej poziomu oczu. Uszy osadzone wysoko i blisko siebie są uznawane za nietypowe. Jeśli przycięte, muszą prosto stać.

Oczy: nieco owalne, rozmiar od średniego do dużego, osadzone szeroko, ani zapadnięte, ani wypukłe. Powieki czarne, dobrze przylegające, nie mogą być obwisłe. Barwa oka zmienia się od ciemnobrązowej do brązowej, w zależności od umaszczenia, nigdy jasne.  

Uzębienie: zgryz nożycowy. Tolerowany cęgowy, ale niepożądany, ponieważ powoduje szybsze zużycie zębów. Kły szeroko rozstawione, zęby duże i solidnie osadzone w dziąsłach. Duże trzonowce, małe siekacze, potężne kły.

Szyja: nieco krótsza niż cała długość głowy. Na spodzie szyi skóra luźna, tworzy niewielkie podgardle. Szyja mocna, prosta, cylindryczna i dobrze umięśniona.

Budowa: tułów szeroki, mocny, długość o 18-20% większa wysokości w kłębie. U suk cecha ta bardziej zaznaczona. Linia górna prosta, bez deformacji, utrzymywana przez dobrze rozwinięte, choć słabo widoczne mięśnie. Wznosi się lekko od kłębu do zadu. Wysokość w zadzie o 1 – 2 cm wyższa niż w kłębie. Zad średni, szeroki i okrągły. Nie powinien być długi, aby nie ograniczać ruchu. Suki mają bardziej szeroki zad. Brzuch lekko podciągnięty.

Klatka piersiowa: bardzo szeroka, o dobrze rozwiniętych mięśniach. Oglądana z przodu i z boku głęboka, sięga co najmniej do łokcia. Obwód klatki jest o 45% większy od wysokości w kłębie. Dobrze wysklepione żebra.

Ogon: gruby u nasady, zwężający się ku końcu, sięga do stawu skokowego, ale nie niżej. Osadzony średnio wysoko. Przy pobudzeniu wzniesiony szablasto, nie może być zakręcony nad grzbietem ani położony na nim. W spoczynku wiszący, na końcu lekko zakręcony.

Kończyny (przednie i tylne): przednie proste, harmonijnie zbudowane, muskularne, łopatki wyraźnie skośne. Łokcie nie mogą być wciśnięte pod tułów ani odstające. Odległość od łokcia do podłoża wynosi 50% wysokości w kłębie u psów, ta odległość jest nieco mniejsza u suk. Śródręcze bardzo mocne i lekko nachylone. Łapa kocia, okrągła, o niezbyt mocno zwartych palcach. Opuszki mocne i czarne. Pazury czarne, białe niepożądane, choć zdarzają się przy białych znaczeniach. Kończyny tylne mocne i równoległe, bez deformacji. Udo długie i dobrze umięśnione. Kątowanie niezbyt głębokie, ale dostateczne. Staw skokowy niski i wyraźny. Łapy nieco dłuższe od przednich, poza tym identyczne.

Cechy atrakcyjne: dog kanaryjski jest to wierny, oddany i bardzo śmiały pies. Zrównoważony, spokojny i opanowany. W przypadku zagrożenia reaguje szybko, odważnie i zdecydowanie. Nieco nieufny wobec obcych, bardzo inteligentny, ale uparty. Energiczny, aktywny i pracowity. Nie narzuca się i nie ma obawy, że zdominuje właściciela. Posłuszny i łagodny wobec swojej rodziny. Nadaje się na rolę psa stróżującego i obronnego, szczeka głośno, niskim głosem.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy dog kanaryjski, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy dog kanaryjski, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skory, nylonu i metalowe dla doga kanaryjskiego.