Standard rasy według FCI nr 148
 
Historia rasy: rasa psów jamnik (dachshund, dackel, teckel) jest znana od Średniowiecza. Wśród gończych ciągle pojawiały się egzemplarze, które szczególnie się nadawały do polowania pod ziemią.  Taksa własnie pochodzi od tych krótkonogich psów. Jamniki są uznane za jednych z najbardziej popularnych na całym świecie psów ras myśliwskich. Pies zarówno dobrze pracuje na powierzchni ziemi, ganiając z głosem, poszukując i tropiąc po śladu zranionego zwierzęta. Najstarszy klub, który się zajmuje hodowlą jamników, DeutsheTeckelklub powstał w 1888 roku. Istnieją trzy rodzaje jamników w dwóch podgrupach klasyfikacyjnych. Wyróżniamy jamniki krótkowłose, długowłose i szorstkowłose, a także standardowe, miniaturowe i królicze.
 
Kraj pochodzenia: Niemcy.
 
Wygląd ogólny: jamnik - to pies o długim i muskularnym korpusie i krótkich nogach. Jego pysk jest dość długi, o zwiększonej powierzchni nosa - jest to cecha charakterystyczna dla psów myśliwskich Zuchwałe, prowokujące ustawienie głowy, lecz jednocześnie ostrożny wyraz kufy. Chociaż pies posiada krótkie kończyny w odniesieniu do długości tułowia, jamnik nie musi się wydawać niezgrabnym, ograniczonym w ruchach, ani ciężkim. W żaden sposób jamnik nie wygląda słabym, kruchym lub podobnym na zwierzątko łaskę, ogólne wrażenie odpowiada przynależności płciowej.
 
Wysokość i masa:
taksa standardowa - obwód piersi więcej 35 cm, górna grannica wagi 9 kg;
taksa miniaturowa - obwód piersi 30-35 cm, waga 4-5.5 kg;
taksa królicza - obwód piersi do 30 cm, waga do 3.5 kg.
 
Szata:
 - jamniki krótkowłose - krótka, gęsta, błyszcząca, dobrze przylegająca sierść, szorstka, nigdzie nie ma żadnych  łysin. Ogon, zwężający się ku końcowi całkiem lecz niezbyt porośnięty sierścią, nieco bardziej długi włos okrywowy na stronie tylnej ogona jest dopuszczalny;
 - jamniki długowłose -  za wyjątkiem kufy, brwi, uszy, całkiem jednakowa dobrze przylegająca, gęsta, drutopodobna sierść z podszerstkiem. Na kufie dobrze wyrażona broda, gęste brwi, na uszach sierść krócej, niż na tułowiu, prawie gładka;
 - jamniki szorstkowłose - gładka sierść błyszcząca z podszerstkiem, dobrze przylegająca na obudowie, nieco dłużej na gardle i części dolnej tułowia, na części dolnej uszu sierść musi być wydłużona, tworząc pakuły, tylna strona kończyn porośnięta włosem. Sięga niewielkiej długości w części dolnej ogona, gdzie tworzy prawdziwą flagę.

Umaszczenie:
- krótkowłose:
   - jednokolorowe - jasno-rude, rudo-żółte, żółte z wyraźnymi czarnymi włosami lub bez nich. Czyste umaszczenie pożądane bardziej, a jasno-rude jest bardziej docenianym, niż rudo-żółte lub żółte. Psy z mało licznymi włoskami czarnymi są uważane za jednokolorowe. Białe znaczenia nie są pożądane, lecz odrębne małe znaczenia  nie są wadą dla psa i nie dyskwalifikują go. Płat nosa oraz pazury są czarne; rudo- brązowe też są dopuszczalne, lecz mało pożądane;
  - dwukolorowe - bogaty czarny lub brązowy, i ten, i inny z brązowymi "punktami" czy oznaczeniami na oczach, uszach, łapach, przednich i tylnych kończynach, klatce piersiowej i ogonie, zadzie oraz jednej trzeciej lub połowie ogona. Płat nosa i pazury czarne u czarnych psów, brązowe lub czarne u brązowych. Białe łaty nie są pożądane, lecz niewielkie małe białe znaczenia nie dyskwalifikują psa. Zbyt rozrzucane podpalanie nie jest pożądane.
  - marmurowy lub tygrysowy - takie jamniki posiadają umaszczenie podstawowe zawsze ciemnego odcienia (czarne, rude lub szare). Pożądane nieuporządkowane szare lub beżowe plamy (wielkie znaczenia nie są pożądane). Ani kolor ciemny, ani jasny nie musi dominować. Umaszczenie jamników tygrysowych rudy lub żółty z ciemnymi znaczeniami. Płat nosa i pazury są takie, jak u jednokolorowych lub dwukolorowych.
- szorstkowłose:
umaszczenie podstawowe od jasnego do ciemno-dzikiego, oraz o barwie zwiędłych liści;
 - długowłose:
umaszczenie jak u krótkowłosych psów.
 
Głowa: wydłużona oglądając z góry, równomiernie zwężająca się ku płatu nosa, lecz nie w kształcie klina. Łuki brwiowe dobrze wyrażone. Chrząstka nosowa i grzbiet nosa długie i wąskie.
 
Uszy: osadzone raczej wysoko, ale niezbyt do przodu, dość długie, lecz nie zbyt okrągłe, nie wąskie, nie w kształcie klina, bez fałd, ruchliwe, przylegające przednimi krawędziami ku policzkom.
 
Oczy: średniego rozmiaru, owalne, szeroko ustawione, z wyrażonym energicznym wzrokiem, towarzyskim, lecz nie przenikającym. Błyszczące ciemne od rudo-brązowego do czarno-piwnego koloru przy jakimkolwiek umaszczeniu. Częściowo lub całkiem błękitne, perłowe oczy u psów marmurowych są niepożądane, lecz niedopuszczalne.
 
Szyja: dość długa, muskularna, jamnik nosi wysoko i luźnie. Dobrze przylegająca skóra na gardle, lekko wypukła czaszka.  
 
Zęby: dobrze rozwinięte górna szczęka oraz żuchwa. Zgryz nożycowy, równy, dobrze przylegający. Pełna formuła doskonałych zębów 42, mocne kły.
 
Obudowa: górna linia harmonijnie prostuje od szyi ku lekko spadającemu zadu. Kłąb dobrze wyrażony. Plecy - górna linia za wysokim kłębem musi iść prosto lub lekko w dół. Plecy mocne, muskularne. Lędźwie mocne, muskularne, dość długie. Zad umiarkowanie ukośny, szeroki i dość długi.
 
Pierś: kość główna piersiowa jest dobrze rozwinięta i jest wysunięta do przodu w taki sposób, że z obu stron się pojawiają pogłębienia. Patrząc z przodu klatka piersiowa posiada kształt owalu. Patrząc z góry i ze strony wygląda przestronną, zapewniającą  dużo przestrzeni dla serca i płuc. Żebra skierowane ku tyłowi. Jeżeli proporcje pomiędzy długością łopatki oraz kości ramiennej i kąt między nimi są prawidłowe, przednia kończyna, patrząc ze strony przekrywa tylną część klatki piersiowej.
 
Brzuch: lekko podciągnięty.
 
Ogon: osadzony niezbyt wysoko, jamnik go nosi jak przedłużenie linii górnej. Lekko wyrażone podobieństwo do kształtu szablii są dopuszczalne w ostatniej trzeci ogona.
 
Kończyny (przednie i tylne): silne, muskularne, z wyrażonymi katami stawów. Z przodu przednie kończyny wyglądają suchymi, prostymi z bardzo mocnym kośćcem; łapy skierowane do przodu. Ramiona z elastycznymi mięśniami, łopatki długie, ukośnie ustawione, dobrze przylegające do klatki piersiowej. Kości ramienne tworzą kąt prawie w 90°,  z mocnym kośćcem i mocną muskulaturą, dobrze przylegające, lecz luźne w ruchu. Przedramienia krótkie, lecz w takiej długości jak i odległość od ziemi do dolnej części piersiwynosi jedną trzecią długości w kłębie. Jak najwięcej proste. Stawy  nadgarstkowe  ustawione nieco bliżej siebie, niż stawy ramienne. Śródstopia patrząc ze strony nie muszą być ani ukośnymi, ani pochylonymi. Kończyny tylne z mocną muskulaturą, proporcjonalne kończynom przednim. Kąty kolanowych i skokowych stawów dobrze wyrażone. Kończyny tylne równoległe, ustawione ani wąsko, ani szeroko. Uda dość długie, dobrze umięśnione. Stawy kolanowe szerokie i mocne, z dobrze wyrażonymi kątami. Golenie krótkie w odniesieniu do innych ras, tworzą z kośćmi udowymi prawie prosty kąt, porośnięte mocnymi mięśniami. Stawy skokowe wyraźnie wyrysowane, śródstopia stosunkowo długie, ruchome wobec goleni, lekko pochylone.   
 
Cechy atrakcyjne: rasa psów jamnik bardzo towarzyska z natury, ani nerwowa, ani agresywna, posiada wyważony charakter. Hazardowy, sprytny, niezmęczalny, jamnik - to pies do polowania ze świetnym węchem.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy jamnik, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy jamnik, szelki, obroże, kagańce, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla jamnika.