Standard rasy według FCI nr 294

Historia rasy: przyjmuje się, że Otterhound pochodzą z Wielkiej Brytanii i użytkowana podczas polowania na wydrę. Dawna rasa psów myśliwskich jest znana od XII wieku. Ewentualnym przodkiem tych psów est uważany gryfonik. Psów tej rasy utrzymywał król francuski Henryk II i królowa angielska Elżbieta I, oraz liczne klasztory w celu obrony ogrodów przed wydrą. Największą popularnością rasa cieszyła się w połowie XIX wieku. W 1978 roku w Wielkiej Brytanii polowania na wydrę zostały zakazane i otterhoundy okazały się pod zagrożeniem wyginięcia. W roku 1979 jednak w wielbiciele zorganizowali klub rasy i uratowali tego psa. Wtedy właśnie został zaakceptowany wzorzec rasy. Rasa psów otterhound, za wyjątkiem Wielkiej Brytanii, jest hodowana w Ameryce Północnej do polowania na borsuka i niedźwiedzi.

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania.

Wygląd ogólny: otterhound to pies dużych rozmiarów o szorstkim włosie, majestatycznej głowie, mocno zbudowanym tułowiu, sprężystych chodach, co potwierdza jego samodzielność i siłę. Te cechy sprawiają na to, że otterhoundy są doskonałymi psami roboczymi w ciągu całego dnia. Otterhound posiada ostry węch i potrafi rozpoznać jakiekolwiek zapachy. Otterhound tropi zwierzynę na ziemi i w wodzie, i dlatego takie połączenie charakterystyk, które nie jest spotykane w innych gończych - najbardziej szorstki włos z podszerstkiem i duże łapy stanowią jego główne cechy charakterystyczne.

Wysokość i masa: psy osiągają ok. 61-68.6 cm wysokości w kłębie, suki 58-66 cm. Waga psów 34-52 kg, suki 29.5-45.4 kg.

Kształt: lekko rozciągnięty; odległość od stawu ramienno-łopatkowego do guza kulszowego nieco więcej, niż wysokość psa w kłębie.

Szata: jest cechą charakterystyczną otterhounda. Jakość sierści jest ważniejsza od jej długości. Sierść długa, gęsta i szorstka, twarda i drutowata. Bardziej miękka na głowie i w dolnej partii kończyn. Wyraźnie widoczny podszerstek nieprzemakalny, krótki i gęsty, lecz w miesiącach letnich pies je traci, za wyjątkiem uda i ramienia. Uszy są porośnięte długim i gęstym włosem, na ogonie obfity. Pies pracujący wygląda nieco poszarpany, niezadbany, posiada naturalny włos, dość długi, bez pióra i frędzli. Włos okrywowy szorstki i podszerstek gęsty. Otterhoudy są demonstrowane w wyglądzie naturalnym, należy rozczesać sierść, ona musi się rozczesać, lecz nie ciąć się.

Umaszczenie: dopuszcza się wszystkie maści lub ich połączenia występujące u otterhounda. Płat nosa ciemny, całkowicie pigmentowany czarny, wątrobiany, lub szaro-błękitny, w zależności od umaszczenia psa. Kolor powiek harmonizuje z barwą płatu nosa.

Głowa: głowa duża, dość wąska, porośnięta obficie sierścią. U psów wysokości 66 cm odległość od płatu nosa do guza potylicznego wynosi 28-30 cm, w tym kufa i mózgoczaszka mniej-więcej jednakowej długości.

Oczy: wyraz oczu otwarty i dobroduszny; umiarkowanie zagłębione w oczodołach. Spojówka ledwie widoczna. Kolor oka i pigmentacja krawędzi powiek zmienia się zależnie od maści.

Szyja: mocna, harmonijnie osadzona w ukośnie osadzonych długich łopatkach, by otterhound mógł tropić śladem. Szyja obficie porośnięta sierścią. Dopuszcza się występowanie lekkiego podgardla. Górna linia od kłębu do nasady ogona prosta.

Pierś: klatka piersiowa raczej głęboka, niż szeroka, sięga łokci, w kształcie owalu, o długich fałszywych żebrach.

Ogon: długi, sięgający do stawu skokowego. Gruby u nasady, zwężający się ku końcowi. Włos na spodniej części ogona. Kiedy pies ma napiętą uwagę lub w akcji ogon jest noszony szablasto, nigdy nie może być zakręcony nad grzbietem. W spoczynku może być nisko noszony, zwisający.

Kończyny (przednie i tylne): kłąb podkreślony. Łopatki dobrze ukątowane w stawach łokciowych i ramiennych (ukośne). Kończyny o mocnym kośćcu, proste, silne ukośnie ustawione śródręcza. Wilcze pazury można usunąć. Łapy duże, szerokie, zwarte, gdy pies stoi, gdy płynie mogą się rozstawiać. Opuszki grube, prawidłowo ustawione; zwarte, ale mogą być dość szerokie. Kończyny tylne duże, szerokie, muskularne. Stawy kolanowe umiarkowanie wyrażone, stawy skokowe wyraziste, nisko ustawione, nie odstawione ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Patrząc z tyłu kończyny równoległe wobec siebie. Stawy kolanowe i skokowe muszą zapewnić napęd dla kończyn przednich i pchnięcie dla kończyn tylnych.

Cechy atrakcyjne: pies rasy Otterhound jest bardzo zabawny i dobroduszny czworonóg, zawsze grzeczny, otwarty na nowe znajomości. Uwielbia przytulać się. Dlatego otterhound chyba nie będzie dobrym psem do stróżowania, on dość rzadko szczeka na osób nieznajomych i generalnie skłonny rozpatrywać w ludziach tylko dobre cechy.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy otterhound, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy otterhound, obroże, szelki, kagańce, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla otterhounda, pokarmy oraz akcesoria.