Historia rasy: saluki są rozróżniane według typów, i te różnice są pożądane  i typowe dla rasy. Przyczyną tego jest to, jakie miejsce zajmują saluki w tradycji arabskiej oraz w olbrzymich rozmiarach Wschodu Bliskiego, gdzie saluki hodowane jako psy myśliwskie w ciągu tysiąc lat. Na początkach w każdym plemieniu były swoje saluki, które w najlepszy sposób pasowały do polowania na określone zwierzę w określonym terenie.  Według tradycji psy nie mogły być sprzedawane, a jedynie ofiarowywane przyjaciołom jako wartościowy dar. To spowodowało, że saluki, które trafiły do Europy, ofiarowane w jakości szczególnego daru europejczykom, pochodziły z miejscowości z rozmaitymi uwarunkowaniami klimatycznymi oraz różnych osobliwości terenu, i odpowiednio, odróżniały się od siebie. Standard brytyjski 1923 roku był pierwszym oficjalnym standardem, akceptowanym w Europie, i został stworzony z uwzględnieniem wszystkich oryginalnych typów saluki.

Kraj pochodzenia: Wschód Bliski.

Wygląd ogólny: chart perski saluki to harmonijny czworonóg, którego budowa znamionuje prędkość i wytrzymałość, siłę i porywczość, co pozwala na tropienie i zabijanie gazeli lub innych zwierząt jak w głębokim piasku, tak zarówno i  miejscowości skalistej. U odmiany krótkowłosej włos nie tworzy frędzli.
 
Wysokość i masa: wysokość w kłębie psa wynosi 58-71 cm, suki nieco mniejsze. Waga 17-30 kg.
 
Szata: włos gładki, miękki i jedwabisty, z frędzlami na tylnej stronie kończyn. U osobników dorosłych może tworzyć również frędzle pod gardłem. Szczenięta mogą mieć nieznaczne wełniste frędzle na udach i łopatkach. Odmiana krótkowłosa nie ma frędzli.

Umaszczenie: wszystkie kolory umaszczenia i kombinacje kolorów są dopuszczalne; pręgowanie niepożądane.
 
Głowa: długa i wąska, o szlachetnym wyrazie.

Uszy: długie, porośnięte długim, jedwabistym włosem, wysoko osadzone, ruchliwe, opadające po bokach czaszki w stanie spokoju.
 
Oczy: koloru ciemnobrązowego do orzechowego, błyszczące, duże i owalne, chociaż nie wyłupiaste. Wyraz oczu pełen dostojeństwa i szlachetności, wzrok jest wierny i ostro widzący.
 
Szyja: długa, giętka, dobrze umięśniona. Klatka piersiowa głęboka i umiarkowanie wąska.
 
Zęby: mocne, doskonały zgryz nożycowy, pełna formuła zębowa.  
 
Obudowa: Grzbiet odpowiednio szeroki. Lędźwie lekko wysklepione, dobrze umięśnione.

Ogon: długi, nisko osadzony, noszony naturalnie zakręcony. Na spodniej stronie występują obfite frędzle z długich, jedwabistych włosów; nigdy puszysty. U osobników dorosłych nie powinien być noszony powyżej linii grzbietu, chyba że podczas zabawy. Koniec ogona sięga co najmniej do stawu skokowego.
 
Pierś: klatka piersiowa głęboka, długa i umiarkowanie wąska. Ani beczkowata, ani o płaskich żebrach.
 
Kończyny (przednie i tylne): przednie kończyny długie i proste od łokcia do śródręcza. Śródręcze mocne i giętkie, lekko pochyłe. Łapy przednie umiarkowanej długości, palce długie, zwarte, dobrze wysklepione. Całość mocna i elastyczna. Między palcami występują frędzle (za wyjątkiem typu gładkowłosego). Kończyny tylne mocne, stanowiące niezbędną siłę napędową do galopu i skoków. Udo i podudzie dobrze rozwinięte. Kolano umiarkowanie ukątowane. Staw skokowy nisko osadzony. Śródstopie krótkie, łapy tylne podobne do przednich.

Cechy atrakcyjne: saluki - to psy, posiadające wyjątkowe charakterystyki, dostojny przyjaciel. Instynkty myśliwskie mocno połączone z pięknem tego wspaniałego psa.  Eleganckość psów rasy saluki została uhonorowana wielką ilością wielbicieli. Charty perskie są czyste w powodzeniu, schludne, wierne swemu właścicielowi i zawsze stara się zasłużyć jego uwagę.

Producent profesjonalnych akcesoriów i sprzętu dla psów przedstawia dobór produktów dla psów rasy saluki, w ofercie znajdziecie Państwo: gryzaki, mufki, kliny do zabawy i tresury psów rasy saluki, obroże, kagańce, szelki, smycze ze skóry, nylonu i metalowe dla saluki.